Dag 16 " Op naar de andere kant van het eiland"

8 juni 2019 - Bobovišća, Kroatië

Ik zelf was om 6.30 uur al wakker, terwijl de rest nog in volle rust is, zelfs om 8.00 uur nog. Goh, hoe zou dat toch komen ???? Ik heb dus vanmorgen alvast een wasje gedaan met de hand, want hier in het appartement zelf staat geen wasmachine. Wel bood oma gisteren aan om de was bij haar in de machine te doen, of als de was heel smerig was, wou ze het ook wel gewoon met de hand voor ons wassen. Het is wel een skattie. Dat maakt het een beetje goed, ten opzichte van de hygiëne van ons appartement. Laten we zeggen dat het niet helemaal spik en span is zoals we in eerste instantie dachten. Weet niet of oma of Dino de schoonmaak moet doen, maar enkele tips kan diegene wel gebruiken. Op het eerste gezicht is alles schoon maar bv de plintjes en de stopcontacten kunnen wel een schoonmaak beurt gebruiken, elk jaar een nieuw douche gordijn zou ook niet verkeerd zijn. Er lagen op dag van aankomst een "handdoek en theedoek" op tafel, hmmmm wij zijn er nog niet uit of de handdoek een handdoek is of dat het gewoon een dweil moet voorstellen. En aan/in de theedoek zitten ook wat rafels en gaatjes, maar het is wel schoon haha. Achter het huis is een balkon met bbq. Ik denk dat als wij op de stoelen gaan zitten, onze kleding zo de was in kan. Je kunt ook pas zitten, als alle stoelen weer overeind staan. En ik heb ook de balkon spijlen vanmorgen eerst maar even schoon gemaakt voordat ik de was ging ophangen. Het is net de finishing touche die ontbreekt. Herman is uiteindelijk om 9.00 uur naar de supermarkt gegaan en zo tegen 9.45 uur zijn we maar eens gaan ontbijten. Om ca. 10.45 uur zijn we op pad gegaan. We zijn naar de andere kant van het eiland gereden, naar Sumartin. De weg gaat midden over het eiland. We klimmen behoorlijk omhoog en het uitzicht is mooi. Wat hier wel opvalt zijn de vele stenen op de bergen, ze liggen vaak op hoopjes op elkaar. We vragen ons af hoe dat op sommige plaatsen is terecht gekomen. Sumartin stelt niet heel veel voor, gewoon een klein haven stadje. Wel een aantal hele mooie huizen. Vandaar zijn we naar het stadje Povlja gereden, ook een klein maar gezellig dorpje. Hier ligt ook een gezonken schip vlak voor de kust, hier hebben we ook even een drankje in de schaduw gedaan, want het is goed heet, 31 graden. Daarna zijn we doorgereden naar het oudste stadje van het eiland, Škrip. Als je Škrip eerst binnen rijd zijn er nog niet zulke oude huizen te zien, maar achterin het dorpje bevindt zich het oude gedeelte. Wauw wat mooi om te zien. Zodra wij de auto uitstappen komt er een oud vrouwtje op ons afgerend, ze heeft een mandje bij zich. In het mandje zaten kleine zakjes met lavendel, nee daar hebben wij geen belang bij. Ze vertelde ons dat we mee moeten komen naar haar 300 jaar oude huis, want ze heeft ook olijfolie en Pošip wijn. We hebben haar beloofd straks bij haar te komen, zodra we hier alles bekeken hebben. Het is niet groot maar wel leuk om te bekijken. Toen we daar mee klaar waren zijn we naar het oude huisje gelopen, het zag er allemaal heel knus uit. Ze nam ons mee naar een van de bijgebouwtjes en daar was alles ingericht met oude spullen. Wat ik vooral heel lekker vond, was dat het er koel was binnen. Ze had daar een oude stenen trog waar de olijfolie in zat en die konden we daar proeven. Opa kwam er ook even bij en we kregen ook de Pošip wijn te proeven, deze was dik, stroperig en zoet. Herman is gek op de Pošip wijn, maar vond deze niet lekker haha, Dolf en ik wel. We hebben een liter wijn voor (o)pa en een liter olijfolie gekocht. Wij denken dat de zeer zoete wijn wel in de smaak zal vallen. We hadden in het dorpje ook bij iemand in de tuin brood zien liggen te drogen in zon. Dolf heeft oma gevraagd waarom dat brood daar zo lag. Dat was voor de bėėėėė en de kloek kloek haha. Voor de schapen en de kalkoenen dus. Ze lusten het brood niet vers, maar als ze het lieten uitdrogen en dan met wat water, dan lusten ze het wel. Oma en opa zwaaiden ons uit en riepen, tot volgend jaar haha. Daarna zijn we naar het kleine dorpje Postira gereden. Dit is ook heel sfeervol, maar stelt zoals de meeste plaatsjes niet veel voor. Hier zijn we weer even op een terras gaan zitten en hebben daar hele lekkere hamburgers gegeten. Toen op naar ons appartement, want we hebben er wel genoeg van en het is heel warm. Toen we daar uit de auto stapten, roken we de geur van pannenkoeken al. We vonden het allemaal op dat moment niet heel erg lekker ruiken, eerder stinken. We zaten natuurlijk ook vol van de hamburgers van vanmiddag. Dolf heeft Dino nog gevraagd over alle bulten met stenen over het hele eiland. Het blijkt dat Brač vroeger alleen uit stenen bestond, maar ze wilden zand en bouwgrond hebben, dus hebben de bewoners toen stukken grond vrij gemaakt en de stenen op bulten gelegd, ze wisten niet waar ze er mee heen moesten. Dus als iemand nog grind in de tuin nodig heeft, dan weet je nu waar je moet zijn haha. Rond 19.30 uur klopte Dino op de deur met een bordje met pannenkoeken. Dolf had al laten doorschemeren dat oma niet te veel moest maken, want de hamburgers van vanmiddag waren erg groot, dus zoveel zouden wij niet eten. Het waren lekkere dunne pannekoekjes met chocolade en een heel klein beetje iets zoet, sinaasappeljam ??? Ook zaten er nog wat kleine nootjes op. Oma kan goed pannenkoeken bakken. Daarna nog even bij ons aan de overkant gelopen en daar aan de andere kant de baai bekeken. Wauw daar staan een paar "huisjes", alles zwaar bewaakt. Nog even kunnen genieten van de zonsondergang en er liggen behoorlijk wat zeiljachten weer hier in de baaien. Nu lekker op ons balkon genieten, het is warm en plakkerig weer. Vannacht zal het op zijn koudst 23 graden worden, dus dat wordt een plakkerige nacht in onze kuil haha.