Dag 20 "Onze laatste dag alweer op Brač"

Vanmorgen om 05.30 uur was het alweer 24 graden pfff, dat belooft weer wat. Na het ontbijt zijn we weer naar het oude priester klooster gereden, Pustinja- Blaca. Het is vanaf Bobovišća ongeveer 40 minuten rijden.Het laatste stukje er naar toe natuurlijk weer over de leuke grindpaden. We hebben de auto weer op het parkeergedeelte achter gelaten en deze keer, voorzien van flesjes water en stevig schoeisel, afgedaald naar het oude klooster. We hadden ook brood voor de ezels meegenomen, maar die waren nu nergens te bekennen. Het pad is 2,5 km naar het klooster en het pad ligt afwisselend vol met ongelijke stenen, dan weer los grind en sommige kleine stukjes ook makkelijker te bewandelen met heel fijn grind. Dit was vooral op de vlakke stukken. Het pad ging bijna de hele weg naar beneden, dat was natuurlijk lekker, al moest je wel uitkijken waar je je voeten neerzette, anders gleed je weg. Maar we wisten ook al dat we straks ook weer naar boven moesten, oef. Ondertussen was het al mooi heet, ik denk een graad of 33, maar het leek door onze inspanning, veel meer. Wel was er af en toe ook wel schaduw en gelukkig een lekker windje. We zijn om 10.40 uur van de parkeerplaats vertrokken en om 11.15 uur stonden we bij het oude klooster. Annette en Dolf volgenden 10 minuten later. Wij hadden eigenlijk verwacht dat hun terug zouden gaan naar de auto, want het pad was niet echt bevorderlijk voor de knieën van Annette. Ze waren onderweg ook nog een slang tegen gekomen brrr. Het oude klooster stamt uit het jaar begin 1500 en ze hebben er 300 jaar overgedaan om het te bouwen zoals het er nu staat. Het dient nu als museum, waar je 40 kuna p.p. intree voor betaald. Alleen dan kun je het ook van binnen bekijken. Het is toen begonnen met 3 Glagolitische Poolse priesters, deze vluchten voor het Ottomaanse leger, dat in die tijd probeerde om ze veel mogelijk van de Dalmatische kust te veroveren. De ontwijkende priesters vonden hun schuilplaats in een grot met stenen omlijsting. Er waren in het begin 30 arbeiders om de 3 priesters te helpen, daarvoor kregen ze eten en onderdak. Ze zijn begonnen met de teelt van het land waar ze van leefden. En d.m.v. ruilhandel, wijn, honing en wol kwamen er materialen binnen. Na verloop van tijd kregen ze de toestemming om het klooster en de kerk te bouwen. Later zijn er nog meer mensen naar toegekomen om te helpen en het land te bewerken. De priesters deden verder niks, de nieuwe priesters die kwamen waren altijd familie want het ging altijd van oom naar neef. De laatste priester is in 1963 gestorven, toen was er geen opvolging meer. Het was een interessante tour door het oude klooster. Er is ons natuurlijk nog veel meer verteld, maar dat is te veel om allemaal op te noemen. Om 13.05 uur zijn we weer aan onze terugtocht begonnen, pff viel dat ff tegen. Op een gegeven moment ben ik echt van schaduw plekje naar schaduw plekje naar boven geklommen, het leek wel wat op nationaal park paklenica, voor degenen die hier de tocht naar boven hebben gemaakt. Herman en ik waren om 13.45 uur weer boven, dat viel me nog niet tegen, Annette en Dolf 15 minuten later. Dat hebben we ff goed gedaan met onze oude botten. Ik heb de deuren vast opengezet van de auto, zodat de wind er al een beetje door kon blazen, want we plakten aan alle kanten. Vandaar zijn we naar het stadje Bol gegaan, om het stadje te bekijken en  naar het strand van Šlatni Rat te gaan, dat we gisteren al van boven hadden bewonderd. We besloten eerst naar het strand te gaan want enige afkoeling konden we wel gebruiken. Herman die zo goed als nooit in zee gaat, lag nu als eerste in het water. Het water was heerlijk, het strand is vol kiezels, net zoals het eerste gedeelte in het water. Het wordt al snel mooi diep. Het water lijkt hier nog wel schoner dan bij ons, maar dat komt omdat wij natuurlijk in een baai zitten en meer zand grond hebben. Het is best erg druk op het strand, denk dat het in de zomer periode wel helemaal vol ligt hier. Onder de bomen zijn verschillende horeca gelegenheden en allemaal verschillende kraampjes met eten en drinken, een soort idee van foodtrucks. Gezellige muziek klinkt door de luidsprekers. Alleen ziet het strand er van bovenaf wel mooier uit dan dat je er op staat, dan zie je eigenlijk niet zo veel van de vorm van het strand. We hebben lekker liggen zonnen en bijkomen van de wandeling. Daarna even lekker op een terras gezeten. Daarna zijn we Bol ingereden en hebben daar even rondgelopen en aan zee lekker gegeten. Er waren gigantisch veel zeilboten in Bol, vol met vlaggetjes van alle landen aan de mast. Ze deden allemaal mee met de The Yacht Week., allemaal jonge lui die mee gaan om te feesten. We zeiden al dat we dat gelukkig in Bobovišća niet tegen zouden komen, omdat er bij ons weinig te beleven valt. Toen we weer in ons appartement waren hebben we de boel ingepakt want morgen vroeg moeten we weer richting huis. Gelukkig hebben we nog een nachtje in Graz te goed. In de haven ligt het vol met zeiljachten van de The Yacht Week haha, maar ze hebben ook 40+ reizen, die zullen hier wel stoppen. Hopelijk valt het mee met het lawaai vannacht, maar denk dat dat wel goed zal komen. Op dit moment (22.30 uur) is het nog 27 graden pff, dat wordt weer een plak nachtje. We hebben afscheid genomen van Oma en Dino, want die dachten dat ze niet wakker zouden zijn, als wij morgen weggaan. We hebben Dino zijn nummer, als we weer willen komen kunnen we hem bellen en krijgen we korting haha. Maar hoe vriendelijk ze ook waren we moeten er niet aan denken en dan vooral om de bedden, .... nog één nachtje afzien. We gaan de wekker zetten voor morgen, 05.00 uur, zodat we de boot van 6.30 uur kunnen halen, want het is nog wel een ritje naar Graz  en we willen daar natuurlijk ook de boel bekijken. Dus de hoogste tijd om naar bed te gaan nu. Dolf die slaapt al, al toen hij één been in bed had haha