Vakantie 2017 Dag 6 "Een dagje Mostar en de Kravica watervallen"

Gisterenavond om 22.45 uur hadden we nog even live muziek en tekst door de speakers van 3 minaretten. Het duurde gelukkig maar 5 minuten. Daarna heerlijk gaan slapen. Alhoewel ik vannacht dacht dat ik droomde of dat Herman zich als een olifant omdraaide en ik het gevoel had dat ik flink lag te schudden in bed , vroeg Annette vanochtend of nog meer mensen hadden gevoeld dat ze flink heen en weer werden geschud in bed. Ja ik dus, het was dus geen droom maar echt gebeurt. Er is een kleine aardbeving geweest hier, andere mensen bij ons in het appartement beamen dit. We hebben het deze avond even opgezocht het was inderdaad vlak in de buurt, eentje van 4,0 op de schaal van richter. Vanmorgen eerst nog even weer de wasmachine aangezet. Herman had al brood gehaald bij een bakkerijtje vlak bij het appartement, 2 broden voor € 0,80 in een klein oventje gebakken. Zelf weer koffie gezet, ohh wat was dat lekker volgens de heren, we hebben lekker in de tuin gezeten om te ontbijten. Dit is wel het echt vakantie gevoel. Na de was te hebben opgehangen zijn we met de auto naar Mostar gereden, ongeveer 10 km vanaf ons appartement. Wat een grote stad is Mostar, dit hadden we niet verwacht en in de stad is alles slecht aangegeven. Op een gegeven moment de auto maar ergens neer gezet waarvan wij dachten dat we vlak bij het oude centrum waren, waar ook de bekende brug is. Daar aan een vrouw gevraagd waar de oude stad lag. We moesten weer terug met de auto of lopen, want het was een eindje. Wij hebben maar voor het lopen gekozen al was het al over de 30 graden. Toen wij een paar meter hadden gelopen stopte die zelfde vrouw aan de andere kant van de straat en wenkte ons. Zij moest toch die kant uit en wou ons wel meenemen, dus wij ons in haar kleine autootje gepropt en hadden we mooi een taxi. Ze vertelde dat ze bij het Kroatische postkantoor werkte (daar tegenover hadden wij de auto geparkeerd) en dat we straks niet naar het verkeerde postkantoor op zoek moesten want er was ook nog een Bosnisch postkantoor. Raar... Ze vertelde ook dat we goed op onze tassen moesten passen. Ze woonde vlak bij het begin van het oude centrum, dus super goed geregeld. Wat een gigantisch mooi oud centrum is dat. Wel heel veel souvenirs kraampjes maar wel andere souvenirs dan we gewend zijn in Kroatië. Natuurlijk ook wel wat dezelfde spulletjes maar toch zijn ze hier heel Turks georiënteerd. En vriendelijke, behulpzame en niet zo opdringerige mensen. We zijn natuurlijk ook over de brug geweest, voor mensen die slecht te been zijn best wel een hele klim. Er liep ook een hele groep gehandicapten onder leiding van een heel stel nonnen, we hebben vreselijk moeten lachen om een jong ventje in de rolstoel die helemaal in een deuk lag omdat hij horten en stotend en door elkaar geschud de brug afging. We hebben ook een heel lekker verkoelend ijsje gegeten € 0,50 per bolletje ijs. De man die het ons verkocht vertelde dat hij het zelfde ijs in Dubrovnik verkocht in zijn ijssalon voor € 2,00 per bolletje. We hebben daarna even op een terrasje gezeten met uitkijk op de oude brug en moesten voor 4 cappuccino en 4 flesjes Coca cola € 10,00 betalen. We moeten maar niet wennen aan de lage prijzen over een aantal dagen als we in Dubrovnik zijn zullen de prijzen wel weer heel anders zijn. Er was ook genoeg geld opgehaald door de plaatselijke duikvereniging om een keertje iemand van hun, van de brug te laten springen. Dolf heeft ook nog € 10,00 gedoneerd. Een paar keer daarvoor dachten we ook dat ze zouden gaan springen maar ik hoorde van een reisleidster dat ze alleen springen als ze nat zijn want anders is het veel te koud want het water is maar 12 á 13 graden. Er zit ook een gigantisch stroming in daarom zwemmen er bijna ook geen mensen in. Er waren daar al enkele mensen verdronken. Na de sprong zijn we weer terug gelopen naar de auto het was ondertussen 37 graden en er hing een thermometer in de zon die gaf zelfs 43 graden aan. We hadden helaas geen taxi terug en met die prijzen hier kan het ook niet uit haha. Daarna zijn we op weg gegaan naar de watervallen van Kravica. Via een mooie tocht door de bergen met weer genoeg haarspeld bochten zijn we daar aangekomen. De entree was € 3,00 p.p en er stond nog een treintje die je naar beneden bracht deze koste € 2,00 p.p voor een retourtje. Waar het treintje stopte moesten we nog een heel klein eindje naar beneden lopen. Het is niet erg groot maar wel heel mooi om te zien. En het was bij het water een stukje koeler, je kunt er ook zwemmen tot vlak bij de watervallen, dit hebben we niet gedaan. Thuis had Herman al gezien dat er ook waterslangen zwemmen brrrr. Op de terug weg nog lekker gegeten bij een restaurantje in de buurt, het zag er heel mooi uit. Het lag aan de rivier en midden in de rivier hadden ze op een eilandje, bereikbaar over een houten loopplank, een terras gemaakt. Weer lekker gegeten, de ober vertelde nog even hoe slecht het was in Bosnië. Hij verdiende € 300,00 in de maand. En dat veel jongeren na de oorlog allemaal aan de drank, drugs en gokken waren geslagen. Ook gingen vele naar Oostenrijk, Duitsland en Nederland. Het was ook heel corrupt hier en er werd veel gestolen. Gelukkig hebben wij van dit alles nog niks ondervonden. Op dit moment worden er flinke foto's van ons gemaakt van boven en komt het gedonder niet van de grond maar uit de lucht. Hopelijk koelt het dan zo ook wat af, want het was net nog 27 graden. Het is dat het onweert anders hadden we nog best wel ff lekker het zwembad in kunnen duiken. We gaan nu aan het bier en de kruscovac en cola voor Annette en morgen is het de bedoeling om een dagje Sarajevo te doen.