Vakantie 2017 Dag 12 "Uitstapje naar Kotor in Montenegro"

20 juni 2017 - Kotor, Montenegro

Volgens mij was de bora weer opgelaaid want de wind gierde om het huis heen vannacht, gelukkig hadden we daar met het ontbijt op het terras geen last van. En ook niet de stormband van de tent extra hoeven aantrekken haha. Rond 9.30 uur was het alweer 27 graden en zijn we opweg gegaan naar Kotor in Montenegro. We zijn weer richting het fort gereden op het uiterste puntje van Kroatië om daar de kleine grens overgang te nemen. Ook hier echte controles van id kaarten die gescand worden, groene kaart en kentekenbewijs moeten ook getoond worden.. Kan me voorstellen dat er hier in het hoofdseizoen lange wachttijden zijn. We waren voorbereid op zeer slechte straten daar want daar hadden verschillende kroaten, ons voor gewaarschuwd, maar wij zijn ze niet tegengekomen. Ok, het was geen super glad asfalt maar als we de grenscontrole niet hadden gehad hadden we niet geweten dat we in een ander land reden. Het ziet er daar gewoon het zelfde uit. De weg naar Kotor gaat via een straat met allerlei opvolgende dorpjes allen met kleine strandjes aan de rechterkant en de een naar de andere oleander struik of boom , aan de linkerkant heb je hoge en dan ook echt hoge bergen. Super mooi om te zien, het is bijna jammer dat we er maar een dag zijn. Om 12.00 uur hadden we een parkeerplaatsje dicht bij het oude centrum gevonden en zaten we op het terras lekker wat te drinken. Er lagen 2 giga grote cruiseschepen in de haven, later vertelde ons iemand dat de cruiseschepen daar elke dag aanmeren van april tot oktober. Je kunt zien dat het er altijd heel toeristisch is want de een na de ander probeert je zonnebrillen te verkopen met echte glazen erin en dat voor 10 Euro. Via de oude stadspoort zijn we het oude stadscentrum van Kotor ingelopen, wouw echt een mooi stadje. We hebben besloten om maar meteen door te lopen naar achterin het stadje om onze wandeling naar boven te gaan maken, daar is een oud fort en heb je prachtig uitzicht over de baai bij Kotor. We hebben natuurlijk voor die tijd al even op YouTube gekeken hoe het pad is en enkele reviews gelezen, over een ding waren ze het eens het uitzicht zou prachtig zijn over de looptijd staan er veel verschillende tijden dus we zullen zien. Nog even nagevraagd of er geen restaurant ofzo is, want als je zo naar boven kijkt wordt het een pokke eind sjouwen pffff. Nee geen restaurant en onderweg kun je niks kopen . Annette heeft besloten beneden in het stadje te blijven want het is niet echt bevorderlijk voor de knieën. Dolf, Herman en ik zijn naar boven gegaan. Beneden moet je € 3,00 entree betalen om naar boven te mogen lopen. Het brede pad wat constant stijl omhoog gaat heeft aan de buitenzijde een regelmatige trap van ongeveer 30 cm breed (net niet breed genoeg om met zijn tweeën naast elkaar te lopen) met daarnaast een onregelmatig keien/ grote stenen pad. Het was een hele klim en echt wel afzien. Wel waren er onderweg genoeg rustpunten soms zelfs met wat schaduw. Ook stonden er onderweg wel locals flesjes water te verkopen voor € 1,50 per flesje en die heb je echt wel nodig bij de klim en bij de afdaling. Herman is tot het eerste kerkje meegelopen (lekker koel daar binnen) toen begon de hoogtevrees parten te spelen. En dat was maar goed ook want het muurtje aan de kant werd steeds lager en was op sommige plaatsen helemaal niet aanwezig. Op één plek vond ik het zelfs eng worden want we moesten een klein bruggetje over met een grote diepte eronder en dat bruggetje bestond uit 5 ijzerplaaten die niet helemaal op elkaar aansloten. Daaronder 3 balkjes , brrrr echt eng. Maar heb het gedaan, hij was niet zo heel lang en omdat we toch al zo ver waren wou ik ook wel graag het laatste stukje doen. We hebben echt genoten van het schitterende uitzicht daar boven, echt wel de moeite waard. We hebben er 1,5 uur over gedaan om helemaal boven te komen, in 40 minuten zijn we weer naar beneden gelopen. Daarna eerst even bijkomen op het terras waar Annette en Herman al zaten. Daarna zijn we met zijn allen het stadje nog even doorgelopen , echt gezellig met een aantal kerken te bezoeken, horeca en souvenirwinkeltjes. De terugweg zijn we Kotor aan de andere kant uitgereden een mooi straatje helemaal onder langs het water, en een mooi uitzicht over de baai. Daar hebben we een stuk gereden en zijn toen met de ferry overgestoken voor € 4,50, een vaart van ongeveer 10 à 15 minuten, maar je hoeft niet weer om de hele baai heen te rijden. Na het verlaten van de boot zijn we gestopt bij restaurant Adriatica, het was net 4 dagen open en zag er echt super uit , een heel mooi terras met zwaar houten meubilair en naast het terras en aantal strandbedden en 4 grote lounch bedden, een aantal aanleghaken voor degene die met de boot komen (we zijn wel een paar mooie boten tegen gekomen) de ober stelde zich al voor met het verhaal dat hij onze ober was voor vanavond, dat klonk al niet goed haha. Er stonden 5 vleesgerechten op de kaart, een aantal visgerechten en een aantal pasta gerechten. Eerst kwamen de drankjes 4 blikjes cola op tafel die netjes werden uitgeschonken. Na het bestellen kregen we eerst placemats daarna kwamen er hele mooie borden voor ons, daarna kwam het bestek, toen Herman bijna zijn glas bijna leeg had werd zijn glas bij geschonken, wij lagen helemaal in een deuk, daarna wou hij de rest ook bijvullen en lege blikjes werden direct weggehaald. Daarna kwam hij de kaas brengen voor mijn spaghetti, toen kwamen ze met 3 personen het eten brengen, gingen de borden weer van tafel en kregen we ons eten. We waren bijna bang dat de ober ons ging voeren want om de minuut stond hij wel bij ons aan tafel. Zodra iemand zijn laatste hap binnen had werd ook gevraagd of het bord afgeruimd mocht worden. Dolf had zijn vlees op en werd aan de ene kant van hem afgeruimd en aan de andere kant werd het schaaltje met patat voor hem neergezet, we lagen helemaal in een deuk, het was denk ik de opzet van het restaurant maar wij werden er wel wat gek van, maar hadden ook vreselijk de slappe lach, maar we hebben wel lekker gegeten. Toen na weer een strenge grens controle terug naar Kroatië. Lekker uitpuffen op ons terras.

Foto’s