Vakantie 2017 Dag 10 "Rondrit door het zuidelijkste puntje van Kroatië"

Afgelopen nacht hebben er zich heftige moordpartijen in ons appartement afgespeeld, de mooie witte muren en de meubilering zijn met bloed besmeurd. Rond 3.30 uur werden Herman en ik gek van het gezoem van de muggen dus de lamp maar aangedaan. Met 25 zijn we gestopt met tellen en begon Herman al meppend de witte muren rood te kleuren. Er waren maar een paar muggen waar geen bloed inzat dus dat voorspelde voor ons weinig goeds. Rond 10.00 uur zijn we vertrokken richting Cilipi hier is elke zondag nog altijd het traditionele folksdansen, voor de kerkdienst waren we te laat. We moesten 50 kuna p.p. betalen om het dorp in te mogen en werden opgewacht door dames in klederdracht. Met de kaartjes mocht je ook het museum bezoeken 12 m2 over klederdracht en zijderupsen en je kon een welkomstdrankje proeven die natuurlijk ook verkocht werd, het was een soort rode martini die de rest niet lekker vond, en jammer was om weg te gooien, dus heb ik mij vrijwillig opgeofferd  Ook stonden er vele kraampjes met de verkoop van handgemaakte spullen en natuurlijk waren de verkoopsters in klederdracht. Toen de kerkdienst was afgelopen begon de muziek en het volksdansen, er stonden denk ik zo'n 300 houten klapstoelen klaar en die waren ook allemaal bezet. De muziek en het dansen was mooi, het duurde ongeveer 45 minuten. Daarna is het wel heel comisch om te zien dat de één in klederdracht met z'n iPhone wegloopt en de ander in klederdracht op de motor stapt. Daar ook nog even geprobeerd om een vliegtuig op de film/ foto te krijgen want die vliegen hier erg laag, om te landen. Het vliegveld van Dubrovnik ligt in Cilipi. Daarna zijn we doorgereden naar het meest zuidelijkste puntje van Kroatië, Park Prevlaka. Er is geen park te bekennen maar het is een oud fort waar ze duidelijk bezig zijn om het te renoveren maar waar ook nog duidelijk de bom inslagen te zien zijn. In de tijd van de onafhankelijks oorlog van kroatie in 1990 is Prevlaka verscheidende keren aanleiding geweest voor ruzies tussen Kroatië en Servië- Montenegro maar behoort sinds 2006 officieel tot Kroatië. Het beneden deel mocht je niet in om te bezichtigen maar dat hebben wij natuurlijk wel gedaan. Boven ons hingen ook een aantal delen flink los en je zou zeggen met de harde wind op dit punt dat het er zo af zou kunnen vallen, een deel zat dan ook met een touwtje vast voor extra stevigheid haha. Je kijkt hier heel mooi uit naar de bergen aan de andere kant (Montenegro), het is oude meuk maar wel mooi om te zien en het was er schoon en redelijk opgeruimd en ik denk dat het er over een paar jaar heel anders uit ziet, en waarschijnlijk zal er dan ook entree betaald moeten worden. Op de weg terug zijn we gestopt bij het enige terrasje wat je daar tegenkomt en daar nog even gevraagd waar het eilandje tussen Kroatië en Montenegro (eiland Mamula) waar ook een fort op stond bij hoort, het was altijd van de deelstaat Dubrovnik geweest maar behoorde nu toe aan Montenegro, volgens mij was hij daar niet heel blij mee. Dan merk je toch wel weer dat  de oorlog nog steeds heel hoog zit, ook al is die nu al jaren voorbij. Vandaar doorgereden naar het dorpje Molunat, mooi om te zien maar ook weinig te beleven. Daar kwamen we op een kaart een kasteel tegen die ik 2 jaar geleden had gevonden om te bezoeken maar waar ik het nu nergens weer kon vinden. Het was het Soko Fort (Soko Grad), het was niet zo heel ver rijden vanaf daar, dus daar gelijk maar even een kijkje genomen. In de tijd van de Republiek of Dubrovnik was dat het meest belangrijke verdedegings fort, gelegen in de luwte van de bergen met aan de achterkant (Bosnie), en een schitterend uitzicht aan de voorkant richting zee. De entree was ook hier 50 kuna. Het ligt weer hoog in de bergen dus een flinke klim om daar te komen wel met de auto natuurlijk. Dolf, Herman en ik zijn het fort ingegaan, Annette is beneden blijven wachten, want was weer een flinke klim omhoog met mooie ongelijke trap treden. Niet echt goed voor de knieën. Herman had wel een beetje spijt dat hij was meegegaan. Het waren best wel flinke hoogtes daar en met hoogtevrees is dat niet echt fijn. Maar het was geweldig, het uitzicht adembenemend. Het is mooi gerestaureerd en binnenin ook veel dingen van vroeger toegevoegd. Bij de kanonnen spelen er zich geluiden af van schietende kanonnen en roofvogels die door de lucht vliegen, je kunt je er bijna wat bij voorstellen wat daar gebeurt is. Daarna wilden we nog ff aan het strand gezellig een terrasje pakken dus op naar het plaatsje Plat, daar was behalve het strand, wel met één strand tentje verder helemaal niets te beleven dus zijn we maar een eindje terug gereden naar Cavtat, echt een gezellig en mooi dorpje aan zee met veel horecagelegenheden, hotels, appartementen en toeristen , daar lekker rondgelopen en een terrasje gepakt en later wat gegeten, echt heel gezellig. We gaan nog wel een keertje terug want we willen daar het mausoleum op het kerkhof nog bezoeken. Maar het was weer een enerverende dag van 28 graden en weer een stevige wind en we hebben genoeg gelopen en geklommen. Daarom gaan we lekker terug naar ons appartement het is ook al weer 20.00 uur. We gaan nog overleggen wat we morgen gaan doen. 

Groetjes uit een mooi Dalmatië.